Beuningen waar ik geboren ben.

Op de melodie  "" Al mot ik kruupen ""  van Gradus van Nimwegen. 

Als je in de vreemde zit en leest dan in de krant,

over het land van Maas en Waal in 't verre Nederland.

Dan word je even heel erg stil, en denk dan weer aan toen,

je zou dan graag voor ene keer die tijd weer over doen.

Refrein:

Ik wil nog een keer naar 't dorpje aan de waal,

de kerktoren, de mensen allemaal.

De mooie polders de huisjes aan de dijk,

dan voel ik mij als een koning o zo rijk.

Waar is toch ons ouwe dorp zoals het vroeger was,

waar een oud fornuisje stond daar kookt men nu op gas.

Ook de klompen zijn niet meer, weg is kar en paard,

alleen nog de herinnering heb ik in mijn hart bewaard.

Refrein:

Weg het oude patronaat de asdonk is niet meer,

waar de nachtegaal steeds zong, is nu heel druk verkeer.

Ook de zusters zijn lang weg, die hebben afgedaan,

als ik aan al die dingen denk, schiet in mijn oog een traan.

Refrein:

Dit Bunnings volkslied is geschreven en bezongen door Tonny de Krijger, die heel actief was

in het Beuningse verenigings leven.